stürmen /czasownik: stürmt, stürmte, hat gestürmt/ - szturmować, przypuszczać szturm, zdobywać szturmem, burzyć się, być wzburzonym, grać w ataku, gnać, pędzić

stürmen - szturmować, przypuszczać szturm, zdobywać szturmem W ZDANIU:
Die Grenze stürmen.
Szturmować, atakować granicę.
Präsident Hollande teilt mit, dass Sicherheitskräfte die Bataclan-Konzerthalle stürmen.
Prezydent Hollande ogłasza, że ​​siły bezpieczeństwa szturmują salę koncertową Bataclan.
/po zamachach w Paryżu/