zerbrechen /czasownik: zerbricht, zerbrach, hat zerbrochen/ - łamać, rozbijać

zerbrechen - łamać, rozbijać W ZDANIU:
Einen Spiegel zerbrechen.
Potrzaskać lustro.
Eine Tasse ist zerbrochen.
Filiżanka się zbiła.
Ich zerbreche mir die Zunge.
Łamię sobie język.
Ihre Freundschaft ist zerbrochen.
Ich przyjaźń się rozpadła.
In zwei Teile zerbrechen.
Rozbić na dwie części.
Das Glas ist auf dem Boden zerbrochen.
Szklanka rozbiła się na podłodze.

W POWIEDZENIU:
Der zerbrochene Spiegel.
Stłuczone lustro oznacza 7 lat nieszczęścia w miłości.

W CYTACIE:
Winston Churchill: Meine Frau und ich haben versucht, zusammen zu frühstücken, aber wir mußten damit aufhören, weil anderenfalls unsere Ehe daran zerbrochen wäre.
Próbowaliśmy z żoną zjeść razem śniadanie, ale musieliśmy przerwać, bo inaczej zrujnowałoby to nasze małżeństwo.

HASŁA POWIĄZANE:
Brechstange die /PL die Brechstangen/ - łom