superior /przymiotnik/ - nadrzędny, wyższy

superior - nadrzędny, wyższy W ZDANIU:
Die geistliche Leitung, in Klöstern meist und zuweilen in Tempeln auch die Wirtschaftsführung, lag in den Händen des vom geistlichen Stifter angestellten Superiors.
Przywództwo duchowe, a w klasztorach, a czasem i w świątyniach, także zarządzanie gospodarką, znajdowało się w rękach przełożonego zatrudnionego przez założyciela duchowego.
Das Wort "superior" ist ein Adjektiv lateinischen Ursprungs, das je nach Kontext "oben liegend", "vorgesetzt", "überlegen" oder "hervorragend" bedeuten kann. In der Medizin beschreibt es eine Position, die weiter oben oder weiter oben gelegen ist, als die anatomische Vergleichsstruktur.
Słowo „superior” to przymiotnik pochodzenia łacińskiego, który w zależności od kontekstu może oznaczać „powyżej”, „poprzedzający”, „wyższy” lub „wybitny”. W medycynie opisuje ono pozycję wyższą lub wyższą od struktury anatomicznej, z którą się porównuje.