spotten /czasownik: spottet, spottete, hat gespottet/ - kpić, drwić

spotten - kpić, drwić W CYTACIE:
Arthur Schopenhauer: Jede Nation spottet über die andere, und alle haben recht.
Każdy naród drwi z drugiego i wszyscy mają rację.

W ZDANIU:
Die Geschichte hat noch immer des Versuchs gespottet, ihre Riesengewalten in vorsorglich ausgehobene Flußbetten zu leiten.
Historia zawsze wyśmiewała próby skierowania gigantycznej mocy na prewencyjnie wykopane koryta rzek.