schnaufen /czasownik: schnauft, schnaufte, hat geschnauft/ - dyszeć, sapać
schnaufen - dyszeć, sapać W ZDANIU:
Die überrittenen Gäule schnauften vor der Kutsche.
Przejechane konie parskały przed powozem.
Wenn du ihm ein Kissen auf das Gesicht drückst, kann er nicht mehr schnaufen.
Jeśli przyciśniesz mu poduszkę do twarzy, nie będzie mógł już oddychać.