klemmen /czasownik: klemmt, klemmte, hat geklemmt/ - ściskać, zaciskać, utkwić, klinować się, zacinać się

klemmen - ściskać, zaciskać, utkwić W ZDANIU:
Als eine Platte klemmte, nahm er diese wieder heraus, um sie an der noch nicht bearbeiteten Ecke geradezubiegen.
Gdy panel się zaciął, wyjmował go ponownie, aby wyprostować róg, nad którym jeszcze nie pracowano.
Auf der Stelle, noch am gleichen Abend, klemmte ich mich hinter die Bücher und fing an zu lernen – nur noch sechs Wochen bis zu den Prüfungen.
Już tego samego wieczoru zabrałem się za książki i zacząłem się uczyć – do egzaminów pozostało zaledwie sześć tygodni.