humpeln /czasownik: humpelt, humpelte, hat/ist gehumpelt/ - kuleć, kuśtykać, utykać
humpeln - kuleć, kuśtykać, utykać W ZDANIU:
Der Mann humpelt so, als ob er Beinschmerzen hätte.
Ten mężczyzna tak utyka, jak by bolała go noga.
Damit Florian aufgrund des verkürzten Beines nicht humpelt, trägt er orthopädische Schuhe, die die Differenz ausgleichen.
Aby Florian nie kulał z powodu skróconej nogi, nosi obuwie ortopedyczne, które kompensuje różnicę.





