abhauen /czasownik: haut ab, hieb ab, hat abgehauen/ - wyrąbywać, ścinać, skuwać; /haute ab, ist abgehauen/

abhauen - wyrąbywać, ścinać, skuwać W POWIEDZENIU:
Hau ab!
Spadaj!
Hau ab, du Wichser!
Spadaj, ciulu!

W IDIOMIE:
Ich lasse mir die Hand abhauen, dass das mein Onkel war.
Dam sobie uciąć rękę, że to był mój wujek.

HASŁA POWIĄZANE:
abspringen /czasownik: springt ab, sprang ab, ist abgesprungen/ - odskakiwać, odpryskiwać, odpryskać, odpadać
flüchten /czasownik: flüchtet, flüchtete, ist geflüchtet/ - uciekać, zbiec
türmen /czasownik: türmt, türmte, hat getürmt/ - piętrzyć